H κούνια στα άστρα

..Κι αν η μισή μου καρδιά γιατρέ ,
στη φαντασιακή θέσμιση βρίσκεται
η άλλη μισή πηδάει απ`τον 2ο όροφο της Σαλπετιέρ
κρατώντας σφιχταγγαλιά ένα πλανητικό παιχνίδι
κι ούτε λέξεις πλέον , ούτε πράγματα ,
μόνον επιτήρηση,τιμωρία και φυλακή
γιά όσους δεν πρόκαμαν.
Πίνει στα όρθια ένα doppio ristretto στη 18η Μπρυμαιρ , ξέρετε
καi βγαίνει με τρύπιο παλτό στη βροχή .
Ενα βήμα μπρος , δύο βήματα πίσω
βγάζοντας το καπέλο στους περαστικούς
Ω , οι ευτυχισμένες μέρες ...