Στο βάθος λύκος..

Αυγουστος ξεθυμασμένος , Σταυρούπολις- Αγία Σοφία , δεν πέφτει καρφίτσα , αποσμητικά μιάς χρήσεως που εγκαταλείπουν αμαχητί , η απογευματινή βάρδια με πλαστική σαγιονάρα , ύποπτα , ιδρωμένα μακώ και σχέδια γιά το βράδυ .
Στο αρχαίο ραδιοφωνάκι του οδηγού ο Ζαγοραίος , μάγισσες φέρτε βότανα..
Κάπου στο βάθος μιά ψιλή φωνή - παπαδίστικια , έχει ώρα που κανοναρχάει το ίδιο τροπάρι , δεν καλοφαίνεται , μονάχα ο ψηλός από δίπλα δυσφορεί μασώντας το μάλλον βρώμικο μουστάκι του με κάτι ακατάληπτα γαμωσταυρίδια και ξεφυσητά αγανάκτησης .
- Ακούς ρε φίλε ? Η μπουτάνα ? Ακούς ?
Ακούει γαμωτ' ... ακούει ... αν μπορούσε δηλαδή ας έκανε κι αλλιώς , αφού η φωνή έχει κεντράρει ίσια στ' αυτί του , με λίγο φάλτσο βέβαια λόγω που ο άλλος είναι πιθαμής αλλά
φωνή καμπάνα αδερφέ μου , ακούει ο ψηλός , ακούμε κι εμείς , μονάχα ο οδηγός στην κοσμάρα του , η πιό μεγάλη ώρα είναι τώρααααα , γειά σου Τζενάρα ατέλειωτη και τα συναφή .
- Εφτά φορές τη γύρισα απ' τα μαγαζά...ακούς ? Τη μπουτάνα ? Ραψάνη,Λάρισα , Τύρναβο , όλο τον κάμπο γυρίσαμε με δυό μωρά στην αγκαλιά , μόλις συμμαζευότανε δυό φεγγάρια , αυτή ο νους της εκείείεί ...να ξεπορτίσει με τις γκόμενοι!
Ακούς ? Η μπουτάνα ?
..Ελαφριά σχεδόν αδιόρατη σύσπαση και κάτι ψιλές σταγόνες ιδρώτα στα μούτρα του ψηλού να προδίνουν την αγωνία του , εγκλωβισμένος κι αυτός όπως κι όλοι μας δηλαδή, σε κάθε νέο " ακούς ? " , κάθε καινούργια " μπουτάνα " , κολλημένοι στα κόκκινα , στροφή καπνομάγαζα....
- Ακους ? ...! Μου 'ρθαν στο τέλος με τη μάννα της στο σπίτι , ήρθαμε λέει να μαζέψουμε , εγώ πάλι , δεν κούνησα βλέφαρο, όλη την ώρα στον καναπέ , με τον καφέ από δίπλα
- μοναχός μου τον έφτιαξα , μη θαρρείς - ...μάζευε , μάζευε , όλα τά ' μασε , ακούς ?
Τη μπουτάνα ?
Μέχρι τις τρίχες της απ' το μπάνιο έμασε !...Ακούς ?
Ξαφνικά , σιωπή.
Οπως άρχισε , έτσι τέλειωσε . Σιωπή. .
Με την άκρη του ματιού έκοβα τον ψηλό , κάπως σαν να θελε κάτι να πει , σα να μη του φταναν τα λόγια , στράβωνε ο στόμας του, σα ντοβρουτζάς ένα πράμμα...
Υστερα μίλησε .
ξε - ακτινογραφία τον έβγαλε - τον άλλονα στη φαλάκρα και ξεφύσηξε στέλνοντας και λίγο σάλιο που γυάλισε :

- Μη μιλάς ρε....Ζέστη κάνει !....

Είχαμε φτάσει στο Βαρδάρη.