In divisa mai..( χωρισμένοι ποτέ..)

Αρχή του παραμυθιού καλησπέρα σας...
Τι να θυμηθώ , τι να ξεχάσω , μάλλον τίποτα ιδιαίτερο απόψε το βράδυ , είδα φως και μπήκα που λένε , όλα τ' άλλα σιωπή
..tout le rest est silence , all silence on the western frond , η σιωπή (ακούς Ρηνιώ ? ) δεν είναι πάντα χρυσός , μερικές φορές είναι απλώς κίτρινη κι εσύ " αν δεν καταλαβαίνεις τα λόγια μου δε θα καταλάβεις ποτέ ούτε τις σιωπές μου " , δεν είναι ?...
Εγώ κρυωμένος , η μικρή κρυωμένη ,ημερολόγιον ασθεν-ει-ών , δε βαρυέσαι ,ο λύκος απ ' τα μετρημένα τρώει .
Ψύχος έξω, δριμύ , η νύχτα -των άλλων- προβλέπεται καυτή ,ας όψονται, εγώ μιά γερή σούπα ήπια και στανιάρισα , δύσκολοι καιροί γιά σπάνια - και πιό πολύ γιά γριππωμένα - πουλιά λέμε....
To be continued , θα σας δω στο πλοίο (la nave va..)