"μαστανιμόνο"

Σήμερα ο χρόνος του πατέρα μου (ρε μπαμπά.....ρε μπαμπά). Λόγια για κείνον δε βρίσκω, δε θέλω κι όλας.Εδώ,το αγαπημένο του.Μόνο έτσι, κάποιο τραγούδι, οι γραβάτες του(τη ευγενή φροντίδι της Xrisa Ntak φορούσε πάντοτε πολύ ωραίες γραβάτες), καμιά φωτογραφία "εποχής". Στιγμές.Όπως τότε που άνοιγε κάθε τόσο το "καλό" σαλόνι για τα τραπέζια του δημάρχου.Θείος Αλέκος, θείος Ηρακλής,θεία Νίκη....θείοι και θείες που γίναν πια κι αυτοί σέπια ενσταντανέ, ζωές με απόβαρο ή και χωρίς, το οικογενειακό "σόκιν" ανέκδοτο για τη μικρασιάτισσα θεία Ελλάδα(!) που ήτανε λέει τόσο όμορφη που μια μέρα, κρυφά, ένας άλλος θείος, εξ' Αθηνών, (αμετανόητος ρέκτης του ποδόγυρου ή όπως έλεγαν εν τη απουσία του : "ζαμπαράς") βούτηξε τη φωτογραφία της κι έγραψε -άκουσον, άκουσον!- από πίσω: "Μις Ελλάς"....τα' λεγε η νενέ Βασιλεία κι ανατρίχιαζε και δός του γύριζε τις κάμαρες με το λιβανιστήρι ανά χείρας, να θυμιατίζει τον οξαποδώ.....το τραγουδάκι λοιπόν: πόσο να' μουνα όταν το πρωτάκουσα, σε τραπέζι στρωμένο φυσικά, προσκλητήριο θείων κ.τ.λ. ...αλλά εμένα μου 'μεινε "μαστανιμόνο". Δεν ήξερα τι διάολο θα πει αυτή η μαγική λέξη, πίσω της όμως ήξερα ότι πάντα ερχόταν αυτό:  https://www.youtube.com/watch?v=K50k-YuQaxA&list=PL03AE960770226709