Ο Παλαιός των ημερών

Την ησυχία της πέτρας ζήλεψα.
Την - προ αιώνων- βεβαιότητά της.
Το άνοιωθο.
Τις αλλαγές που συμβαίνουν αργά,
σχεδόν ανεπαίσθητα.
Τις μνήμές που έρχονται και φεύγουν
με τα νερά της βροχής.
Τις εποχές που γδέρνουν το αδιάφορο δέρμα της.
-Τέτλαθι δή, κραδίη...