ΚΟΛΛΑΖ..

Χάθηκες (γαλανή ως το κόκαλο) , σ' αλλο καλοκαίρι . Και ο χρόνος , ήταν πιά τόσο διάφανος που έτρεμα ότι δε θα τελειώσει ποτε.. ! Ονειρα κι ονειρα ηρθανε - Στα γενεθλια των γιασεμιων - νύχτες και νύχτες στις λευκές αϋπνίες των κύκνων. Μιλώ λοιπόν , γιατί υπάρχει ένας ουρανός που με ακούει .Μιλώ γιατί μιλούν τα μάτια σου . Και δεν υπάρχει θάλασσα , δεν υπάρχει χώρα , όπου τα μάτια σου δεν μιλούν.( Νήσος τις εστίν επί κυμάτων θαλάσσης) . Θα μπορούσα τότε , ώρες ολόκληρες να ρουφώ
την αναπνοή σου αμίλητος - ακούγοντάς σε να μιλάς σαν ήχος βροχής σε λουλούδι-
για θέματα αδιάφορα .Αλλά εσύ πια χάθηκες , σ' άλλο καλοκαίρι. ( Αντ ' αυτών...)