Α, ρε Λίτσα...

Δε θέλω να καταντήσουμε κι εμείς σαν τους -όπουλους ρε Λιτσα , με ξέρεις και σε ξέρω ντούμπλε φας το κέρατό μου... τόσα χρόνια οι οδοντόβουρτσες στο ίδιο ποτήρι,τα ψιλά στο αρκουδάκι που άνοιγε από πίσω και σου φαινότανε λιγο kinky joke , τα κλειδιά ( μιά ζωή να χάνεις τα δικά σου ρε Λίτσα γ@μω τον κούκο μου μέσα..) ,τα κινητά στον ίδιο φορτιστή , ίδιες κι οι "επαφές" plus στις δικές σου κάτι καβαλημένες απ' τη Vincennes που εγώ να πούμε, ούτε την αρρώστια τους ( ωραία χρόνια όμως , ε Λίτσα ? αφραγκίες και μεσημεριανό με δίφραγκο στην aide sociale ...κι ο τσιγγάνος με τα ζουμπούλια , γωνία στο δρόμο των ψαραδων- το πρόφερες "δηλητηριαστών" αλλάζοντας ένα "s" και γελούσες, θυμάσαι Λίτσα? ) ... κι ύστερα , καθώς γυρίσαμε και πιαστήκαμε κάπως, εγώ στο κόμμα ( ας είναι καλά ο Τάκης - ξέρεις ..ο Τάκης! - ) κι εσύ με κάτι ΜιΚιΟ που δεν τις ξέρει ούτε η μάννα τους , τη μιά να σώζεις κάτι φώκιες στα Καλάβρυτα...την άλλη να φτιάχνετε παραδοσιακό λουκάνικο στο γυναικείο της Κεφαλονιάς ή ανάποδα τα λέω...ε και? Εκτοτε , κάπως σα να παγώσαμε οι δυό μας ρε Λίτσα, δεν ξέρω , σαν πιό κρύο να μου φαινόταν πια το ...ξέρεις ..το τέτοιο σου , ακόμα και η πιπ@ σου ρε Λίτσα , η διάσημη σ' όλη την ecole normale μη πω και παραέξω ...εκείνη η πίπ@ που έλυωνε κάγκελα ..που θα ' κανε Εσκιμώο να ψωνίσει πάγο χονδρική στο μαγαζί σου ...σαν πιό άκεφη πια ,,,πιό αδιάφορη να την πω , πως να την πω δεν ξέρω αλλά εκείνο τον π@υστη τον κοντό με τα γυαλάκια αλα Τρότσκι (καλά...λυθήκαμε τώρα μεγάλε!...) , ξέρεις μωρέ , απ' τις φώκιες ...ή απ' τα λουκάνικα ...η έκανε τις φώκιες λουκάνικα ...ούτε που ξέρω ούτε που με νοιάζει κι όλας...δε μου το βγάζεις όμως απ' το μυαλό , ο κοντός ήτανε μέγας πέφτουλας από την αρχή...τον είδα εγώ που γυάλιζε το μάτι του μόλις έφτανε σε απόσταση βολής...και πάντα ξοπίσω σου , κοιτούσε δήθεν στοχαστικά ...ξέρω εγώ, τον κ@λο σου κοιτούσε Λιτσακι! Τον κ@λο σου κι εσύ ονειρευόσουνα maitrises στο τρίτο κόσμο , αφρικάνικες μαγειρικές και φωτογραφίες με τους Μασάϊ ( πολλή ποζεριά αλλά εγώ - σαν άντρας όπως το βλέπω και πες με προκατειλημένο...ότι θες πες με - νομίζω μικροτσούτσουνοι , σιγά το size δηλαδή , τέλος πάντων άλλη πονεμένη ιστορία αυτη....) - εσύ ονειρευόσουνα κι ο κοντός τάχα δήθεν να σου σιάζει τη φούστα (!....) , να σου χαιδεύει στοργικά την πλάτη ( απ' τη μέση και κάτω...) στις συναντήσεις , τα ' βλεπα εγω , δεν έβλεπα νομίζεις αλλά έλεγα "δε μπορεί...τόσα χρονάκια είναι αυτά , εγώ στις Εστίες , εγώ και στη Φραγκιά , να ξενυχτάω γιά να στίβω πορτοκαλάδες - τις ήθελες και σουρωμένες Λίτσα, το κέρατό μου !...- μπας και το περάσεις επι τέλους εκείνο το κωλομάθημα με τα τοτέμ ξερω γω...και γκρεμοτσακιστούμε γιά πίσω ή κάνω λαθος , έτσι δε λέγαμε και σφίγγαμε τα δόντια και πηδιόμαστε του θανατά...κι άντε ένα κουράγιο ακόμη ...άντε και φύγαμε....γι' αυτο σου λέω ρε Λιτσάκι...δεν ήθελα να γίνουμε -όπουλοι κι εμείς , με σύμφωνα συμβίωσης άλλα αντ' άλλων και να διασυρόμαστε σε φίλους και γνωστούς, να ξεκατινιαζόμαστε στο de facto τάχα στο ίδιο τραπέζι αλλά "πλέον (?...) φιλικά" , δε μας έπρεπε εμάς τέτοιο φτιλίκι , κι αν ήταν να το σχολάσουμε έπρεπε αν μη τι άλλο πολιτισμένα ....γι' αυτό σου λέω , γύρνα πίσω ρε Λίτσα ...γύρνα μωρη κουφ@λ@ γαμώ το αίμα σου , γύρνα να σου ξεσκίσω τα βάρδουλα όπως τότε ( δεν ξέχασες , ε Λίτσα ? δε μπορεί να ξέχασες...τρεις μέρες έκανες να περπατήσεις κανονικά...θυμάσαι Λιτσα ?) γύρνα να το κουβεντιάσουμε ήρεμα το πράμα , μην παίρνουμε αποφάσεις εν θερμώ και μετά το μετανοιώνουμε , ετσι Λιτσάκι ? Ετσι , γαμώ το σπίτι σου κι εσένα μαζί κι όλα τα γένια του προφήτη...έτσι ? ΓΥΡΝΑ ΤΩΡΑ Η ΦΥΓΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ , ΚΑΡΙΟΛΑ ΛΙΤΣΑ ! ...ΛΙΤΣΑ?... ΛΙΤΣΑΑΑΑΑΑ?????